Termunten (Memory Lane)

Vakantie. Eindelijk is het zo ver. Wat hebben we hier naar uit gekeken. We laten de randstad achter ons en met iedere kilometer dichter naar het noorden wordt het steeds rustiger op de weg. 

We besluiten het vakantiegevoel te verhogen met een bezoekje aan Starbucks. En zowaar, het werkt. 😋

In de namiddag rijden we Termunten binnen. 40 jaar geleden fietste ik deze weg dagelijk naar school en weer terug. Door weer en wind. En zoals dat hoort in de polder, je had hem altijd tegen. In de verte, naast de boerderij, het huis waar ik opgroeide. 

We parkeren de camper voor een nachtje naast de dijk. 

En genieten bovenop de dijk van een zelfgemaakt kopje koffie

Met uitzicht op de zee

En fungeren ondertussen  als landingsbaan voor tientallen lieveheersbeestjes. 

Wat we uiteindelijk niet zo heel lief vonden. 

Het was nog vroeg genoeg voor een fietstochtje langs memory lane. Al die herinneringen die naar boven komen. Woningen van vriendjes en vriendinnetjes. Ik groeide op in de tijd van buiten spelen. Tv was er immers alleen op woensdagmiddag een uurtje. Dus buiten ademt alles herinnering. 

Boog van ziel. 

In mijn tijd lagen hier nog vissersschepen. Nu is het een jachthaven. Denk dat ze er achter zijn gekomen dat je vis ook gewoon bij de supermarkt kunt kopen. 🙃

En uiteindelijk zijn we door de polder naar de zeehonden wand gefiets. 

Helaas. Voor het (super schattige) filmpje moet je even onder het tabje filmpjes kijken. Die kan ik hier niet plaatsen. 

En nu: slapen. Morgen steken we over naar Noorwegen. Maar dit was al een heerlijke vakantiedag.