Noorwegen met de MS Romantika
19 juni 2022 - Mandal, Noorwegen
De ochtend begint rustig. We drinken koffie op de dijk. Ruimen de boel op en vertrekken naar Delfzijl waar we wat laatste boodschapjes doen.
We stoppen nog even bij een viskar voor een portie kibbeling. Ik ben de enige klant en de visboer maakt wat grapjes. Ze staan met zijn drieën in de kar en we raken aan de praat. Ik vertel dat we naar Noorwegen gaan en hoe leuk het was om een nacht in Termunten te staan. Daar waar ik ben opgegroeid. Ineens kijkt 1 van de dames me indringend aan. Maar wie ben jij dan? Vraagt ze.
(Vroeger vroegen ze me altijd: van wie ben jij der een? Er werd dan verwacht dat je de naam van je ouders zei. Dan kon men je plaatsen.)
Afijn, ik zeg mijn naam en binnen een paar tellen staan we te lachen en halen we herinneringen op. Het is mijn vriendinnetje Betsie Ottema. Van lang lang geleden.
Haar ouders wonen nog steeds op de boerderij en haar vader drinkt nog altijd zijn koffie vanaf het schoteltje. Zo doen boeren dat, vertelde hij me vroeger. Dan koelt het sneller af en kan de boer weer eerder aan het werk. Ook kwam hij eens de keuken binnen. Tikte het dopje van een rauw ei en goot daar een drupje drank in. Vervolgens dronk hij het ei leeg. Dat is goed voor de weerstand. Ik ben nooit ziek. zei hij. Dat zijn toch prachtige herinneringen?
En nu, meer dan 40 jaar later staan we dan met de camper voor de Romantika die ons naar Noorwegen brengt.
Al snel worden we opgeslokt. Als Jonas in de walvis.
En kunnen we onze spullen in onze hut zetten.
De boot is prachtig maar lang kunnen we er niet van genieten. Paul voelt zich na de afvaart ineens misselijk en akelig worden. Voor het eerst sinds jaren kruipt hij ziek onder de wol en slaapt in no time.
Ik maak Paul wakker voor het avondeten maar hij voelt zich nog niet fit. We vragen bij de receptie om ibuprofen en voor we het weten zitten we bij de dokter in de ziekenboeg.
Met 2 ibuprofen en 2 paracetamol op zak gaan we dan toch maar naar het restaurant. Een paar maanden geleden hadden we het avondeten aan boord al gereserveerd en betaald. Leuk voor 1x luxe. Dat werd dus voor 1 persoon luxe.
Voor mij
pijnstillers op een bedje van placemat. Weg te spoelen met een glaasje eau. Voor Paul.
Het was vroeg donker bij ons in de hut.
Maar zo vervelend dat Paul ziek is😔 dat werd dus romantisch luxe dineren in je eentje, maar dat roze pilletje zal Paul op dat moment liever hebben, hopelijk voelt Paul zich weer snel beter en kunnen jullie vol frisse moed weer verder gaan. Lieve groetjes uit Kijkduin🥰